Kırklareli Atatürk Evi

Bu hafta sonu uzun zamandır gitmeyi istediğim ancak bir türlü fırsatını bulup gidemediğim “Kırklareli Atatürk Evi” için yakaladığım boşlukta yolumu Kırklareli’ne çevirdim. Kırklarelinde yer alan Atatürk Evi, Atatürk’ün Selanik’te doğup büyüdüğü evin birebir ölçülerinde ve mimari olarak birebir aynısını sıfırdan inşa ettikleri bir yapı olmuş. Şu anda Tekirdağ’ın Çorlu ilçesinde de benzer bir proje yürütülmekte, umarım kısa zamanda o da tamamlanacaktır.

Ulaşım oldukça kolay, merkeze oldukça yakın bir yerde. Navigasyona Atatürk Evi yazarak rahatlıkla bulabilirsiniz. Müze Pazartesi günleri haricinde 09.00 – 12.30 ve 13.30 – 17.00 saatleri aralığında açık ( çevredeki pek çok müzede de benzer saatler mevcut )

Merkeze oldukça yakın ancak bir o kadar da ıssız bir yerde hemen hemen 200 metre kare alan içerisine 3 adet müze yapılmış. Bu da birinden çıkıp diğerine yürüme mesafesinde ulaşmanızı sağlıyor. Trakyayı gezmeyi seven ve Trakyanın direk kendisine aşık olan biri olarak bu tür eski geleneklerin harmanlandığı müzeleri bir günde gezebilmek beni son derece mutlu etti.

Kırklareli Atatürk Evi

Atatürk Evi yukarıda da bahsettiğim gibi; Selanik’te yer alan aslının birebir kopyalanmış hali. Eve girişler yan taraftaki kapıdan yapılmakta ve burada son derece güler yüzlü güvenlik personeli sizi karşılıyor. Giriş katta hatıra eşyaları almanız için bir market kurulmuş. İkinci ve Üçüncü katta ise Atatürk’e ait çalışma odası, Zübeyde Hanım ve Ali Rıza Efendi’nin bal mumundan heykelleri de bulunuyor. Söylemeliyim ki; oldukça gerçekçi ve sanki gerçekten oradaymışlar hissi yaratıyor. Çıkış için zemin kata değil, 2. kata inip çıkış yapmanız gerekiyor.

39ATA39 plakalı traktör de ayrıca bir sempatik tabi 🙂

Aynı zamanda Selanik’te Edirnekari halı, kilimler ve sandıklar olduğunu öğrenmek de benim için ayrı bir mutluluk kaynağı oldu 😊

Ali Rıza Efendi Kültür Evi

Havanın ortalama 12 derece olduğu bir dönemde özellikle balkanda gezmek bir hayli zor. Buradan çıktıktan sonra kıpkırmızı olmuş kulak ve burnumla hemen bir arka sokağında bulunan Ali Rıza Efendi Kültür Evini ziyarete gittim.

Burada da yine aynı şekilde son derece güler yüzlü güvenlik görevlileri ve orada görevli olduğunu düşündüğüm bir bey karşıladı. Bu yapı ise 150 yıllık gerçek bir yapıymış. Yunan bir doktordan alınmış ve bir süre üst katları yan tarafa seyyar bir merdiven yapılarak kiralık olarak veriliyormuş.

Evde 4 oda bulunuyor. Türk odası, Bulgar odası, Yunan odası ve Kafkas odası. Her odada geleneksel el işlerine, geleneksel kıyafetlere ve örf-adet gösteren objelere yer verilmiş. Türk kısmında bir de üst kat var, oldukça geniş şekilde anlatılmış.

Sanat Galerisi

Burası da tariflere göre “sarı ev” olarak geçmekte ancak mekanın tam adı aldığım broşürde yazıyor. Atatürk Evine varmak için bir bayır çıkmanız gerekiyor, çıktığınız bayırı inerken tam sağda sarı bir bina var. Bu bina da Trakya gelenekleri ve ananeleri üzerine muazzam bir içeriğe sahip. İçeriye zili çalarak giriyorsunuz ve sağlı – sollu tüm odalarda geleneksel motifler var ve her birinin ne anlama geldikleri çok güzel biçimde anlatılmışlar.

Bu müzede en beğendiğim nokta; etkileşimli odaların hazırlanmış olması. Örneğin kına gecesi geleneği için bir odaya girdiğinizde radyodan “yüksek yüksek tepelereee” diye şarkıya giriyorlar. Aynı zamanda bir projeksiyon yardımıyla da duvara Trakya düğünlerinden bir kesit sunuyorlar.

Kız isteme merasimine dair damat tıraşı ve damat tıraşı esnasında çalan davula sıkıştırılmış “şabalar” bile düşünülmüş. Bu sebeple ayrıca Kırklareli Belediyesi’ne ve emeği geçenlere teşekkürü bir Trakyalı olarak borç bilirim.

Trakyadan bu denli bahseden biri olarak, bu geziyle beraber bir adette örfümüz ve adetimizle alakalı bir yazı hazırlamaya karar verdim. Onu da dilerseniz şuradan okuyabilirsiniz.